#kleingelukje – groot geluk

Met het hele gezin samen aan tafel zitten, thuis of op restaurant, vertellen, discussiëren, plagen, praten, lachen,… daar geniet ik zo hard van. Of een rit samen in de auto met één of meerdere van de kinderen. Korte gesprekjes over van alles en nog wat. Ik word daar gelukkig van.
Ze worden groot. En dus zelfstandiger. Ze maken zich op om op eigen benen te staan. En ze ontwikkelen zich godzijdank op een manier die we fijn vinden. Ze zijn optimistisch, veerkrachtig, behulpzaam, zelfstandig, gezond kritisch, nieuwsgierig, leergierig, zorgzaam, warm, humoristisch. Ze kunnen relativeren en het zijn doorzetters.
Hen loslaten is een uitdaging. En geeft een dubbel gevoel: ik heb niet liever dan dat ze om me heen zijn, maar te lang en te veel is ook niet goed, want het is nodig en goed dat ze hun eigen weg beginnen te gaan en we genieten ook van de tijd met ons tweetjes en voor onszelf.
Langzaamaan evolueren we zo naar de volgende levensfase. Wat vliegt de tijd…